BrainBulb

Kışta doğarsın

Ama kalbin bir karanfil kokulu 

Sarılarcasına saçılmış

Da, soğuta gözlerini acarsın

…

Dünyanın rengi demir ahşap

Mevsimler gelir gider

Kuşlar uçar gider

Gök kuşağın dibinde

Irmakların kokusu belki sinmez

Gül bahçeleri kendine mahrum bile bilirsin

Çünkü bir beka ariyorsun

…

Belkide mahkûm yaşarsın

Toprağın rengini

Bir gülüşünün huzurunu unutursun

Buz dağlar tepelerin tapınağı bilirsin içinde

Artık erimesini unutursun, meşakkatin icinde

Baharı belki göremeyiz, can dostum

…

Ne kadar kalbimizde taşıyıp arzularsak bile

Çünkü biz kışta doğmuşuz

Buzları kırıp

Suyun akmasını sağlamak

Görevimiz, istemesek de

Çünkü güleryüzülü bir gül olmuşsun

…

Çünkü bizler kışta doğmuşuz

Yapamasak bile,

Bilinemeyenlerini bilmek, değer vermek

Belki u bile yeter, anlayabilmek

Soğuta, muhabetle

Kar fırtınaların animsizliklarini izlemek

Belki yeter de

…

Baharın cafcaflı umumiyetini bilmeyiz biz

Yalnız buzların sessiz sakinliğini

Kırmaya gelmişiz

Ben zaten baharları sende görüyorum 

Kış kardeşim

Song by – Fabrizio Paterlini